De volgende uitspraken tekende ik op tijdens de werkgroepsessies:
Ik weet niet hoe ik nu anders zou zijn, als mij het overlijden van mijn broer niet was overkomen.
Wat kan iemand mij vertellen die niet weet wat rouwen is om te rouwen?
Afval verwerk je, maar verdriet verwerk je niet.
Ook de structuur van het gezin verandert vaak. Het kind uit een gezin van twee wordt ineens enigste kind en de oudste. Je voelt je gehalveerd en je krijgt op dat moment een dubbele verantwoordelijkheid: niet alleen jezelf boven water houden maar ook nog zorgen voor je ouders die verdriet hebben en je staat er alleen voor waar je niet over kan praten
Verdriet is als een zwerfhond, die volgt jou overal.